Šta je kapitalizam?

Poslednjih deceniju ili nešto više postalo je pomodno da se izvori društvenih promena nalaze u različitim materijalnim faktorima – posle sloma marksističkog dijalektičkog materijalizma, ekonomisti i drugi teoretičari, ponekad i klasični liberali među njima, izmišljali su sve i svašta kao ključne agense istorije – tehnologiju, nova oružja, klimatske promene, čak i bakterije i viruse. Tasić sledi drugačiji, i u ovom smislu konvencionalniji pristup. Slično Dirdri Makloski, on kao ključni uzročni faktor u razvoju modernog kapitalizma i tržišne privrede uzima ideje i moralne tradicije stanovništva.br /Posebno treba izdvojiti doprinos poglavlja 4, 5 i 6, posvećenih redom „Alternativama kapitalizmu“, „Kapitalizmu i nejednakosti“ i „Odnosu regulacije i tržišta“. Poglavlje 4 nudi sintetički pogled na sve kolektivističke izazove liberalnoj ideji u 20. veku, uključujući fašizam, komunizam i državu blagostanja. Koliko god se na jednoj strani trudio da produbi liberalnu teoriju uključivanjem određene istorijske i „genealoške“ dimenzije u ekonomska razmatranja, Tasić menja optiku u suprotnom pravcu, i to na produktivan način, kada analizira efekte raznih vrsta kolektivizma u 20. veku. On se tu oslanja prevashodno na tehničkoekonomske argumente koji pokazuju njihove srodnosti i konvergenciju,br /i slične obrasce po kojima nastupaju protiv slobode pojedinca.br /Poglavlja 6 i 7 čine jednu celinu i ona su za čitaoca koji ima interes za apstraktnije teme ekonomske teorije pružaju jedinstven uvid u moderna teorijska kretanja u ovoj oblasti. Autor zastupa gledišta u osnovi utemeljena na teoriji javnog izbora (engl. public choice), koja su skeptična prema regulaciji kao obliku disciplinovanja tržišta. Razlozi za ovaj skepticizam su brojni, a autor naglašava informaciona i motivaciona ograničenja regulatora i birokrata koja su jednaka ograničenjima i iracionalnosti tržišnih aktera, samo nisu podvrgnuta tržišnom testu uspeha.br /br /Iz predgovora.